Η αξιοπιστία της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι τόση, όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της. Το αξίωμα αυτό ισχύει σε κάθε παράμετρο των Logistics. Έτσι, για τα αγαθά είναι σημαντική η ορθή διακίνηση, η χρονική ακρίβεια, η ακρίβεια θέσης παράδοσης, η διαχείριση επιστρεφομένων κλπ. Για την πληροφορία σημαντική είναι η αμφίδρομη πορεία της καθώς και η υψηλότερη ταχύτητά της από αυτή του εμπορεύματος, ώστε να αξιοποιείται κατάλληλα. Για τη διαχείριση αποθεμάτων συνδυάζεται η ορθή πρόβλεψη και διαχείριση της ζήτησης και φυσικά του κόστους κεφαλαίου. Για τα κεφάλαια, όμως, συνηθίζεται να εστιάζουμε στην πληρωμή της αξίας των αγαθών, αγνοώντας τις πληρωμές των υπολοίπων υπηρεσιών της εφοδιαστικής. Εκεί ακριβώς χάνεται η αξιοπιστία του συστήματος εφοδιασμού. Δεν αρκούν τα προβλήματα μείωσης του μεταφορικού έργου και των αδυναμιών του συστήματος, τα προβλήματα συμπληρώνονται από τις αυξημένες επισφάλειες που προκαλούνται από όσους ελέγχουν τα τη διακίνηση αγαθών. Όσο το στάδιο παραγωγής και αποθήκευσης παρέμενε στους βιομήχανους, τέτοια προβλήματα εξέλειπαν. Η μεγάλη προσφορά αποθηκευτικών χώρων ενίσχυσε για τα ελληνικά δεδομένα την τάση ώθησης των παραγωγικών επιχειρήσεων στο outsourcing. Η μεταβολή του κόστους από σταθερό στις δικές τους αποθήκες, σε μεταβλητό στις αποθήκες του 3PL, βοήθησε στην εξάπλωση της τάσης εκχώρησης. Η απομάκρυνση από το μισθοδοτικό κόστος, κόστος παγίων, ενοίκια και απρόβλεπτα ελεγκτικά πρόστιμα ήταν ιδιαίτερα ελκυστική. Η ιδιαίτερα αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών Logistics ανέπτυξαν στρεβλά τον κλάδο, χωρίς κανόνες με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις να μην είχαν το κατάλληλο υπόβαθρο για την ομαλή ανάπτυξη και τον πολυετή βίο. Όμως, η ουσιαστική απομάκρυνση των βιομηχανιών από το τελικό προϊόν, απομάκρυνε σταδιακά τη διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού και της τελικής επαφής με τον πελάτη. Ήταν ζήτημα βιωσιμότητας των επιχειρήσεων αυτών η επέκταση των δραστηριοτήτων από την αποθήκευση και στη μεταφορά-διακίνηση. Έτσι, σταδιακά το τμήμα από την αποθήκευση μέχρι και τον τελικό παραλήπτη πέρασε στις επιχειρήσεις Logistics, οι οποίες όμως δεν είχαν δικό τους δίκτυο διαμονής. Οι πολυετείς στρεβλώσεις στη μεταφορά τις υποχρέωναν σε εκ νέου εκχωρήσεις. Αλλά η απουσία ικανού φορτίου για τη δημιουργία και διατήρηση δικτύου τις κράτησε στο ήδη υπάρχον δίκτυο των πρακτορείων. Διατηρείται η υπάρχουσα δομή γιατί πολύ απλά εξυπηρετεί σε 24 ώρες. Η αλλαγή του πελάτη της μεταφορικής υπηρεσίας, από τη βιομηχανία στη επιχείρηση Logistics, με παράλληλη διατήρηση του προμηθευτή της μετατόπισε τον έλεγχο του κυκλώματος διανομής και μαζί τον αυξημένο κίνδυνο επισφάλειας. Οι παραγωγικές μονάδες συνεχίζουν να πληρώνουν για τις υπηρεσίες αυτές, χωρίς τα χρήματα να καταλήγουν στις επόμενες βαθμίδες. Οι διαδικασίες αυτές μειώνουν την αξιοπιστία του συστήματος, αυξάνουν την πιθανότητα διάρρηξης της εφοδιαστικής αλυσίδας και τελικά τη φήμη της βιομηχανίας στην τελική επαφή με τον πελάτη της. Η διατήρηση ρευστότητας και κίνησης των κεφαλαίων θα λειτουργήσει αξιόπιστα το εφοδιαστικό κύκλωμα αγαθών. Ιωάννης Σιαμάς PhDc, Industrial Management Logistics Engineer, MEng, MSc