Η έλλειψη παραγωγής και η μείωση κατανάλωσης δημιουργεί νέες ισορροπίες στην Ελλάδα. Η παροχή υπηρεσιών αρχίζει σιγά-σιγά να χάνει το αντικείμενο πάνω στο οποίο παρεχόταν η υπηρεσία. Όμοια, τα Logistics ως καθαρά υποστηρικτική διαδικασία της παραγωγής λειτουργούν σύμφωνα με το ρυθμό της παραγωγής. Η μείωση κατανάλωσης επιφέρει μείωση παραγωγής, μείωση διαθέσιμων πόρων για υποστηρικτικές διαδικασίες και φυσικά μείωση του βαθμού εξυπηρέτησης (service level). Οι δυνατότητες της διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας δεν είναι άπειρες και εξαρτώνται άμεσα από τους στόχους που θέτει κάθε παραγωγική εταιρία. Όμως, οι προτεραιότητες αλλάζουν και οι επιχειρήσεις εστιάζουν πρώτιστα στη διατήρηση της γραμμής παραγωγής, ώστε πρώτιστα να υπάρχει προϊόν. Διαδικασίες βελτιστοποίησης της εφοδιαστικής αλυσίδας δεν έχουν χώρο στην έκτακτη αυτή κατάσταση. Η κατάσταση της οικονομίας θυμίζει ένα ναυάγιο. Όλοι γνωρίζουν στη θεωρία τι πρέπει να γίνει, αλλά κανείς δεν κάνει την ώρα που πρέπει αυτό που πρέπει, επειδή τίθεται θέμα επιβίωσης. Μόνες ακλόνητες φέρονται οι μεγάλες αλυσίδες εμπορίας και εφοδιασμού που διατηρούνται επειδή ο εφοδιασμός από κάθε σημείο της γης είναι το βασικό στοιχείο διατήρησης της παραγωγής της εταιρίας. Αλλά κι εκεί η τάση βρίσκεται στο nearshoring, τη συγκέντρωση δηλαδή των σημείων τροφοδοσίας προς το παραγωγικό κέντρο και όσο είναι δυνατό και της κατανάλωσης, ώστε να καρπωθεί η τοπική αγορά το όφελος. Αντίδραση στην ελληνική κατάσταση δε φαίνεται να υπάρχει. Η αύξηση των δημοσίων δαπανών παρ’ όλες τις περικοπές δείχνουν ότι όσοι φόροι και να προστεθούν δεν οδηγούν πουθενά. Αντίθετα, μειώνεται η προσελκυσιμότητα της χώρας για επενδύσεις και οι ήδη λειτουργούσες επιχειρήσεις ανατρέχουν σε λύσεις μεταστέγασης σε γειτονικές χώρες, προς μείωση των βαρών. Κάπου εκεί χάνονται και οι πιθανές επενδύσεις στη χώρα σε Logistics Υδρογονανθράκων και Ορυκτών. Ακόμα και αυτό το νέο πεδίο, δεν είμαστε σε θέση να το υποστηρίξουμε και να θέσουμε βάσεις προσέλκυσης ευρύτερων ερευνητικών projects. Διογκώνονται δηλαδή όλα τα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν τα τελευταία 30 χρόνια και αντί να καλέσουμε το επιστημονικό δυναμικό της χώρας για κάθε περίσταση, καλέσαμε και πάλι όσους μας έφεραν σε αυτό το σημείο. Δεν είναι τυχαίο ότι η εργασιακή εφεδρεία στο δημόσιο ήταν μια φούσκα που δεν πείραξε κατά βάσει την εκλογική πελατεία, ούτε ότι οι περικοπές μισθών έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια όλοι προσπαθούμε ακόμα να συντηρήσουμε το δημόσιο, με αποτέλεσμα της υστέρηση ρευστότητας. Όπως είναι φυσικό, τα συνεχή οικονομικά προβλήματα ρευστότητας δεν άφησαν ανεπηρέαστα και τα Logistics, με εταιρίες να βρίσκονται σε κατάρρευση, με κίνδυνο να συμπαρασύρουν πολλούς άλλους. Στη δύσκολη αυτή περίοδο, χρειαζόμαστε οργάνωση ώστε να ισορροπήσουμε γρήγορα και να αρχίσει η ανάπτυξη. Ιωάννης Σιαμάς Logistics Engineer, MEng