| Ανάπτυξη Εμπορευματικών Κέντρων. Οκτώβριος 2011 | |
|
Ανάπτυξη Εμπορευματικών Κέντρων Logistics & Management Οκτώβριος 2011 Η χωροθέτηση των πρωτογενών, δευτερογενών και τριτογενών δραστηριοτήτων αποτέλεσε τον τελευταίο αιώνα τη βάση προβληματισμού για την ανάπτυξη των οικονομικών θεωριών του χώρου. Αγροτικές, χονδρεμπορικές και αστικές δραστηριότητες αναπτύσσονται σε μοντέλα ομόκεντρα, τομεακά, πυρηνικά και πολυκεντρικά. Τα μοντέλα εξελίσσονται και επεκτείνονται δυναμικά στο χρόνο, αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από τις νέες δραστηριότητες που εξελίσσονται, λόγω αναγκών της οικονομίας. Κατατάσσονται χρονικά σε συνδυασμό με την εξέλιξή τους, ενώ ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην εφαρμογή της πολυκεντρικότητας στη χωροταξική πολιτική. Συνδυάζονται με τα Εμπορευματικά Κέντρα ως οργανωμένες μορφές υποδομών για τη χωρική οργάνωση της εφοδιαστικής αλυσίδας και με τις διεθνείς τάσεις οργάνωσης και χωροθέτησης των Εμπορευματικών Κέντρων. Οι βασικές αρχές χωροθέτησης των Εμπορευματικών Κέντρων δεν ακολουθούν απόλυτα τη χωροθέτηση μιας οποιασδήποτε εμπορικής ή παραγωγικής δραστηριότητας. Η διαφοροποίησή τους οφείλεται στο στοχευμένο κι εξειδικευμένο πελατολόγιο υψηλών απαιτήσεων, διεθνούς ενδιαφέροντος και στη δυνατότητα συγκέντρωσης υπηρεσιών όλης της εφοδιαστικής αλυσίδας. Πρόκειται για εγκαταστάσεις υψηλής δυναμικότητας, με μεγάλες δυνατότητες εξυπηρέτησης των εμπορευματικών ροών και συγκεντρώσεων φορτίων. Για να διατηρεί το ρόλο του ως εργαλείο πολιτικής διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να πληροί και τις δημόσιες απαιτήσεις και να εξυπηρετεί την υψηλή ζήτηση εμπορευματικών ροών. Σε ενιαία βάση, κριτήρια του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σε συνδυασμό με τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της επένδυσης, αποτελούν τους όρους για την Ανάπτυξη Εμπορευματικών Κέντρων. Σύμφωνα με την εξέλιξή των θεωριών του χώρου και τη σύγκρισή τους, την αξιολόγηση των ιδιωτικοοικονομικών, τεχνικών και κοινωνικών κριτηρίων, επιλέχθηκαν τα κατάλληλα και σταθμίστηκαν μέσω ερωτηματολογίου, με παράλληλη βαθμολόγηση πιθανών θέσεων δημιουργίας Εμπορευματικών Κέντρων στην Αττική, όπου και διενεργήθηκε η έρευνα πεδίου. Ακολουθεί η επεξεργασία των δεδομένων του δείγματος, η πολυκριτηριακή ανάλυση και η στατιστική προσέγγιση του πληθυσμού. Τα αποτελέσματα αφορούν, αφενός το σύνολο των επιχειρήσεων και αφετέρου το σύνολο των διαμεταφορικών επιχειρήσεων. Τη μεγαλύτερη βαθμολογία έλαβε το Θριάσιο, ακολούθησε η Αυλώνα, το Κορωπί, τα Μέγαρα και το Λαύριο. Έπειτα, με ποιοτικές αναλύσεις εξάγεται ένα συμπέρασμα με παράλληλο προβληματισμό για τις προϋποθέσεις αποδοχής του αποτελέσματος. Με τη μελέτη αυτή συντάσσεται ένας συγκριτικός πίνακας με τις ομοιότητες και τις διαφοροποιήσεις των κύριων θεωριών χώρου, όπου διακρίνονται οι στόχοι, οι παραδοχές, η σχέση προσφοράς-ζήτησης και τα ποσοτικά στοιχεία κόστους για κάθε θεωρία. Επίσης, αναδεικνύεται μια πρόταση μεθόδου ανάλυσης των κριτηρίων και του τρόπου βαθμολόγησης πιθανών θέσεων εγκατάστασης Εμπορευματικών Κέντρων, ως μια γενικευμένη πρόταση ανάλυσης συμπεριφορών των εμπλεκομένων φορέων, ως προκαταρκτικό εργαλείο, που στη συνέχεια αναδεικνύεται εφαρμόσιμη καθορίζοντας παράλληλα και τον τρόπο εφαρμογής της. Ιωάννης Σιαμάς Logistics Engineer, MEng, MSc Πρόεδρος ΠΕΕΔ |
|
| Αρθρογραφία |
|---|
|
Το Deal Cosco - HP, Οκτώβριος 2012 14/10/2014 |
|
Περιφερειακό Αναπτυξιακό Μοντέλο, Οκτώβριος 2012 14/10/2014 |
|
Ιδιωτικοποίηση λιμένων της χώρας, Σεπτέμβριος 2012 14/10/2014 |
|
ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ιδιωτικοποιήσεις, Ιούλιος 2012 14/10/2014 |
