Για το μεταφορικό μέσο η νομιμότητα κυκλοφορίας του μέσου πρέπει να είναι η μόνη παράμετρος απόδειξης της καταλληλότητάς του. Για παράδειγμα υπάρχουν όροι στα συμβόλαια όπου ασφαλίζεται το εμπόρευμα επί φορτηγού οχήματος, με την προϋπόθεση το πλοίο με το οποίο θα μεταφερθεί να είναι ηλικίας κάτω των 35 ετών. Όταν όμως ένα υπερήλικο πλοίο θεωρείται αξιόπλοο από τις αρμόδιες αρχές για να διενεργεί μεταφορά, πρέπει να υπάρχει και η αντίστοιχη κάλυψη από την ασφάλεια.

Αντίστοιχα, για την οδική μεταφορά, η καταλληλότητα ΚΤΕΟ πρέπει να θεωρείται ως η μόνη απόδειξη καταλληλότητας του οχήματος και όχι η πραγματογνωμοσύνη που ακολουθεί.

Η φόρτωση διενεργείται από εμπειρικούς, χωρίς υποχρέωση απόδειξης της εκπαιδευτικής επάρκειας. Όμοια και οι οδηγοί δεν έχουν γνώσεις φόρτωσης. Δυστυχώς, όμως, βαρύνονται ευθυνών τη στιγμή που δεν υπάρχει αντικειμενικά ορθός τρόπος φόρτωσης.

Τα παραπάνω, σε περίπτωση ζημίας, οδηγούν σε πλαγιαστικές αναγωγές προς τους τρίτους συμμετέχοντες (οδηγούς, υπεύθυνους φόρτωσης κλπ) οι οποίοι αδυνατούν να αποδείξουν ότι ενήργησαν σωστά.

Επίσης, θεωρείται απαράδεκτο, η ασφάλιση να αφορά και παράγοντες πέραν της επιχείρησης που ασφαλίζεται. Έτσι η προϋπόθεση, πχ μέθης ενός οδηγού (που δεν ανήκει στην επιχείρηση) ακυρώνει την κάλυψη. Ορθότερα θα έπρεπε να καλύπτονται όλοι οι κίνδυνοι και σε περίπτωση ζημίας να υπάρχει αποζημίωση με παραχώρηση του αναγωγικού δικαιώματος.